Żyła szyjna zewnętrzna jest jedną z żył powierzchownych szyi. Jej kierunek wyznacza linia biegnąca z kąta żuchwy do połowy długości obojczyka. Powstaje z dwóch korzeni: korzeń przedni odchodzi od żyły zażuchwowej w miąższu ślinianki przyusznej, a korzeń tylny jest wytworzony z połączenia żyły potylicznej i żyły usznej tylnej. Żyła biegnie aż do mięśnia pochyłego przedniego i w jego sąsiedztwie uchodzi do żyły podobojczykowej, żyły szyjnej wewnętrznej lub żyły ramienno-głowowej. Dopływami żyły szyjnej zewnętrznej są: żyła uszna tylna, żyła potyliczna, żyła nadłopatkowa, żyły poprzeczne szyi, żyła szyjna przednia.
Żyła szyjna wewnętrzna jest jedną z żył odpowiadającej tętnicy szyjnej wspólnej. Zbiera ona krew z jamy czaszki, twarzy oraz części szyi. Rozpoczyna się jako przedłużenie zatoki esowatej opony twardej na podstawie czaszki. Miejsce to znajduje się w obrębie bocznej części otworu szyjnego. Początek tworzy małą opuszkę górną żyły szyjnej wypełniającą dół szyjny na kości skroniowej. Dalej żyła kieruje się ku dołowi wzdłuż tętnicy szyjnej wewnętrznej oraz tętnicy szyjnej wspólnej. Kończy się ku tyłowi od stawu mostkowo-obojczykowego. Łączy się z żyłą podobojczykową i wytwarza żyłę ramienno-głowową. Przed ujściem ma drugie wypuklenie - opuszkę dolną żyły szyjnej. Do jej dopływów zalicza się: zatokę esowatą, zatokę potyliczną, splot żylny kanału nerwu podjęzykowego, żyłę kanalika ślimaka, zatokę skalistą dolną, żyłę potyliczną, żyłę twarzową, żyły gardłowe, żyłę językową, żyły tarczowe górne.