Podniebienie twarde składa się z kostnej podstawy oraz błony śluzowej. Kostną podstawę tworzą wyrostki podniebienne obu szczęk oraz blaszki poziome obu kości podniebiennych. Błona śluzowa wytwarza kilka fałdów podniebiennych poprzecznych. Ku tyłowi od siekaczy przyśrodkowych na brodawce leży ujście przewodów przysiecznych.
Podniebienie miękkie to przedłużenie podniebienia twardego. Ma kształt nieregularnego czworoboku, który ogranicza cieśń gardzieli, czyli otwór, przez który jama ustna łączy się z gardłem.
Przedłużenie okostnej podniebienia twardego stanowi rozcięgno podniebienne tworzące płytę ścięgnistą. To do niego przyczepiają się mięśnie: napinacz podniebienia miękkiego, dźwigacz podniebienia miękkiego, podniebienno-językowy, podniebienno-gardłowy, języczka.
Języczek, łuki podniebienno-gardłowe i nasada języka ograniczają otwór łączący jamę ustną z gardłem, czyli cieśń gardzieli. Błona śluzowa wysłana nabłonkiem wielorzędowym migawkowym, po obu stronach języczka wytwarza dwa łukowate i wypukłe fałdy. Są to: wspomniany łuk podniebienno-gardłowy i łuk podniebienno-językowy. W zagłębieniu między łukami leży migdałek podniebienny. Jest to ciało elipsoidalne ograniczone fałdem trójkątnym błony śluzowej.