Pień płucny to naczynie, które wraz ze swoimi odgałęzieniami (tętnicą płucną prawą i lewą) odprowadza krew żylną z prawej komory serca do płuc. Pod względem budowy, początku i przebiegu jest to naczynie tętnicze, a pod względem zawartości - żylne. Jego ściana jest znacznie grubsza od odpowiadających mu tętnic krążenia wielkiego. Pień płucny rozpoczyna się w przedłużeniu stożka tętniczego trzema zatokami pnia płucnego. Potem przebiega skośnie od dołu do góry. Zatacza słaby łuk ku tyłowi i w stronę prawą. Owija się wokół aorty wstępującej i rozdwaja na gałęzie końcowe: tętnicę płucną prawą i tętnicę płucną lewą.
Tętnica płucna powstaje z rozwidlania pnia płucnego tuż nad aortą. Tętnica płucna prawa różni się znacznie od swojego odpowiednika po stronie lewej. Jej grubość jest nieco większa, dłuższa, jej odchylenie od pnia macierzystego jest znacznie mniejsze. Leży ku tyłowi od aorty wstępującej i żyły głównej górnej, do przodu od prawego oskrzela. Tętnica płucna lewa przebiega do przodu od aorty zstępującej oraz oskrzela lewego. Jest cieńsza od tętnicy prawej oraz krótsza od niej.