Mięsień pośladkowy wielki składa się z silnych pasm mięśniowych. Przyczep początkowy znajduje się na powięzi piersiowo-lędźwiowej, na powierzchni pośladkowej talerza kości biodrowej, na brzegu bocznym kości krzyżowej oraz guzicznej oraz na więzadle krzyżowo-guzowym. Przyczep końcowy to powięź szeroka uda i guzowatość pośladkowa kości udowej. Mięsień utrzymuje pionowa postawę ciała podczas stania. Jest prostownikiem stawu biodrowego. Dodatkowo obraca kończynę dolną na zewnątrz oraz ją przywodzi. W skład mięśnia mogą wchodzić kaletki: kulszowa, krzyżowa i guziczna, krętarzowa podskórna, krętarzowa mięśnia pośladkowego wielkiego, pośladkowo-udowe.
Mięsień naprężacz powięzi szerokiej jest położony na bocznej stronie uda. Rozpoczyna się na kolcu biodrowym przednim górnym oraz na powięzi pośladkowej. Przyczep końcowy znajduje się na kłykciu bocznym piszczeli. Mięsień napina powięź szeroką w kierunku podłużnym oraz ustala wyprostowany staw kolanowy. Wzmacnia pionową postawę ciała. Dodatkowo obraca udo do wewnątrz i silnie je odwodzi.
Mięsień pośladkowy średni to mięsień pierzasty, szeroki. Rozpoczyna się na talerzu kości biodrowej oraz na powięzi pośladkowej. Włókna końcowe przyczepiają się na powierzchni krętarza większego. Czynność mięśnia polega na unoszeniu i prostowaniu uda. Często wykonuje ruch obrotowy do wewnątrz oraz odwodzenie uda. Jest pomocny przy chodzeniu.
Mięsień pośladkowy mały to mięsień pierzasty. Rozpoczyna się na powierzchni talerza kości biodrowej i kończy na powierzchni przedniej krętarza większego. Jego czynność jest podobna to czynności mięśnia pośladkowego średniego. Oba mięśnie wspólnie unoszą, prostują, wykonują ruch obrotowy do wewnątrz oraz odwodzą udo.
Mięsień gruszkowaty jest rozpięty od powierzchni miednicznej kości krzyżowej do strony przyśrodkowej wierzchołka krętarza większego. Czynność mięśnia polega na ruchu obrotowym na zewnątrz oraz ruchu prostowania uda.