Kielichy nerkowe mniejsze powstają z połączenia cewek zbiorczych. Występują w liczbie od ośmiu do dziecięciu. Są to przegrody o wyglądzie przypominającym stożek. Ich podstawa zrasta się dookoła z brodawką. Miejsce to nazywa się sklepieniem kielicha.
Kielichy nerkowe większe powstają z połączenia dwóch lub trzech kielichów nerkowych mniejszych. Pod względem wielkości i kształtu różnią się od siebie. Uchodzą do miedniczki nerkowej.
Miedniczka nerkowa to twór powstały z połączenia kielichach nerkowych większych. Jest kształtu lejkowatego, spłaszczonego, a jej wierzchołek wystaje z wnęki nerki i przechodzi w moczowód.
Miedniczka i kielichy są położone w zatoce nerkowej. Miedniczka leży na poziomie między I i II kręgiem lędźwiowym. Miedniczka nerki prawej przylega do części zstępującej dwunastnicy, a nerki lewej do trzustki.
Ściana kielichów i miedniczki zbudowana jest z trzech warstw. Są to: łącznotkankowa błona zewnętrzna, błona mięśniowa, błona śluzowa. Błona śluzowa brodawki pokryta jest nabłonkiem walcowatym jedno- lub dwuwarstwowym. Kielichy i miedniczkę pokrywa nabłonek wielowarstwowy. Dookoła szyjki brodawki, w miejscu przyczepu kielichów błona mięśniowa wytwarza pierścień mięśniowy, który przyczynia się do opróżniania kanalików nerkowych.