Cewka moczowa męska jest to przewód, który biegnie z dna pęcherza moczowego do przedniego końca prącia. Przebiega w kształcie litery S wytwarzając krzywiznę podłonową i przedłonową.
Cewkę dzieli się na kilka części. W zależności od ruchomości wyróżnia się sięgającą od ujścia wewnętrznego cewki moczowej do wierzchołka krzywizny przedłonowej część ustaloną, oraz pozostałą część ruchomą. W stosunku do miednicy dzieli się ją na część śródmiedniczną, wewnętrzną oraz część zewnątrzmiedniczną, zewnętrzną. W stosunku do otoczenia cewka dzieli się na dużo więcej części. Część śródścienna leży w ścianie pęcherza moczowego. Część sterczowa znajduje się w gruczole krokowym, a część błoniasta przebija przeponę moczowo-płciową. Część gąbczasta jest położona w ciele gąbczastym prącia.
W połowie długości części sterczowej leży grzebień cewki oraz wznoszący się wzgórek nasienny. Na nim leżą ujścia przewodów wytryskowych, łagiewka sterczowa oraz cewka moczowa.
Ściana cewki moczowej zbudowana jest z kilku warstw. Łącznotkankowa błona zewnętrzna otacza tylko mała część cewki znajdującą się pod przeponą moczowo-płciową. Błona mięśniowa tworzy wewnętrzną warstwie podłużną oraz zewnętrzną warstwę okrężną. Błona śluzowa układa się w liczne fałdy i zatoki oraz posiada gruczoły śródnabłonkowe lub podnabłonkowe. W początkowej części wysłana jest nabłonkiem przejściowym do poziomu wzgórka nasiennego. Od tego miejsca znajduje się nabłonek walcowaty wielorzędowy.